Cypryjskie gąsięta

Datowanie: 1630

Muzyka: Rkp. 3044 Biblioteka Narodowa; anon.

Słowa: Pieśni, tańce i padwany, 1617, anon.

Bibliografia:

Z. Szweykowski (red.), Muzyka w dawnym Krakowie, PWM 1964.

Z. Szweykowski, Musica antiqua polonica, Barok, z. 2-3, PWM 1969.

J. Prosnak, Siedem wieków pieśni polskiej, Warszawa 1979.

Bibliotekapiosenki.pl

 

Mikołaj:

Cypryjskie gąsięta,

krakowskie dziewczęta,

gdzieście mi się zabłąkały,

pastuszkęście oszukały.

Tyś to winna [x2], Hilareczko.

Tyś to winna [x2], figlareczko.

Hilareczka:

Mój miły pastuszko,

kochane serduszko,

jeśliśmy się zabłąkały,

dlatego, żeś chłop ospały.

Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.

Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.

Mikołaj:

Winnaś według prawa,

bom cię za przystawa

uczynił moim gąsiętom,

postawił moim dziewczętom.

Tyś to winna, Hilareczko,

tyś to winna, figlareczko.

Hilareczka:

Pastusze, pastusze,

miłuję cię z dusze,

jednak na te fuki twoje

znajdę ja też huki moje.

Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.

Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.

Mikołaj:

Więc się pojednajmy,

ręce sobie dajmy.

Gąsięta nas prowadziły,

bogdaj się były nie śniły.

Boś ty grzeczna, Hilareczko,

boś ty grzeczna, figlareczko.

Hilareczka:

Mój miły pastuszko,

kochane serduszko,

dajże ty mnie rączkę swoje,

a ja tobie gębkę moję.

Mikołaj, pójdźmy w gaj, sam pod maj.

Mikołaj, pójdźmy w gaj, sam pod maj.

 

Partia Mikołaja i Hilareczki razem tworzą sekwencję melodyczną.