Powiedz ty muzyko moja (Duma ukrainna)

Datowanie: koniec XVI w.
Muzyka: pieśń wykonywana obecnie na melodię ludową zapisaną na Śląsku przez Juliusza Rogera; oryginalna melodia nieznana
Słowa: Rzeczy rozmaite Adama Chahrowskiego z Czahrowa 1599
Bibliografia:
Z. Andrzejowski: Wojenna pieśń polska, t. I, s. 43, Warszawa 1939.
J. Gołos, Repertuar pieśniowy wieku XVII. „Muzyka” 1965, nr 2, s. 5.
J. Prosnak, Siedem wieków pieśni polskiej, Warszawa 1979.
Bibliotekapiosenki.pl
Polona.pl

Powiedz wdzięczna kobzo moia
Umieli co duma twoia.
Cóż może być piękniejszego
Nad człowieka rycerskiego.

Cóż nad pograniczne kraie
Kiedy skoro lód roztaie
Uyjźrzysz pola nieprzeyźrzane
Młodą trawą przyodziane.


Uyźrzysz dąbrowy rozwite
Uyjźrzysz ptastwo rozmaite:
Zwierza stada niezliczone
Y ryb roie niezłowione.

Gdzie czasem wieśniak ochoczy
Łowiąc sieci swoie toczy.
Albo na straż wyprawiony
Strzela zwierz strzelec ćwiczony.

Lub przez niemienione progi
Dnieprowy Kozak ubogi
Czołnem płynie nie bez strachu
Chodoiu żyw sołomachu*

Usarz zasię w mocney zbroi
Warownym obozem stoi
Który po szczupłym obiedzie
Straż zarazem swą zawiedzie.

W tym próbuie w kole koni
Lub kopiia pierścień goni.
A kiedy zaś trwoga prziydzie
Strzaskiem z obozu wynidzie.

Pod świetnemi chorągwiami
Głośny trąbą y bębnami.
Bieży pochylony lasem
Dla sławy, dla zysku czasem.

Tam młódź harce swoie zwodzi
A zaś we krwi często brodzi.
Pałasz kładzie w poszwę krwawy
Cedząc zaś krew za rękawy.

Drugiego też bystra strzała
W sercu skrwawionym ostała.
Trzeci końmi podeptany
Polega czasem bez rany.

Za tym iedna przełomiona
Nazad ustępuie strona.
A zwycięźca niebłagany
W tył srogie zadaie rany.

A w tym do łupu zebrane
Rycerstwo zaś spracowane:
Obraca się z trudu swego
Daiąc chwałę Bogu z tego.

Dziękuiąc czasem z wygrania
A podczas też więc z przegrania.
Na iakąż więc stronę stanie
Bądź zawsze pochwalon Panie:

Boże który masz w swey pieczy
Ludu rycerskiego rzeczy
Chudy żołnierz prosi ciebie
Odpłać mu tę nędzę w niebie.

*ukr.