Dobranoc N. (Dobranoc Anusieńku)

Datowanie: początek XVII w.

Muzyka: 127/56 Biblioteka Jagiellońska; anon

Słowa: A. Lewandowic Strzezowczyk, Dama

Bibliografia: J. Gołos, J. Stęszewski, Muzyczne silva rerum z XVII wieku. Rękopis 127/56 Biblioteki Jagiellońskiej, PWM 1970.

Dobranoc Anusieńku, kochaneczko moja!
Nie wierz temu, najmilejszy (x2), jeszczem ci nie twoja.

Wszak ja tobie, Anusieńku, od miłości służę.
Nie służ więcej, najmilejszy (x2), niech ci się nie dłużę.

Czemuż mi tak, Anusieńku, odpowiadasz dumnie?
Bom się na cię rozgniewała (x2), nie masz łaski u mnie.

Niechajże wiem przyczynę gniewu twego, miła?
Nie wziąłeś mnie w taneczek (x2), kiedym się prosiła.

Wywijałeś, wywijał jak z łąteczką inszą,
A mnąś, miły, pogardzał (x2), zalotniczką pierwszą.

A ja stojąc z daleka, rąbkiem się okrywszy,
I odeszłam, oczy swe (x2) łzami zamoczywszy.

Nie gniewaj się, nie gniewaj, moja kochaneczko,
Nagrodziwa, gdy pójdziewa (x2) z sobą na wineczko.

Kiedy sobie wineczkiem podpijewa dobrze,
Raz, i drugi, i dziesiąty (x2) wyskoczywa hojże!