Cypryjskie gąsięta

Datowanie: 1630

Muzyka: Rkp. 3044 Biblioteka Narodowa; anon.

Słowa: Pieśni, tańce i padwany, 1617, anon.

Bibliografia:

Z. Szweykowski (red.), Muzyka w dawnym Krakowie, PWM 1964.

Z. Szweykowski, Musica antiqua polonica, Barok, z. 2-3, PWM 1969.

J. Prosnak, Siedem wieków pieśni polskiej, Warszawa 1979.

Bibliotekapiosenki.pl

 

Mikołaj:
Cypryjskie gąsięta,
krakowskie dziewczęta,
gdzieście mi się zabłąkały,
pastuszkęście oszukały.
Tyś to winna [x2], Hilareczko.
Tyś to winna [x2], figlareczko.
Hilareczka:
Mój miły pastuszko,
kochane serduszko,
jeśliśmy się zabłąkały,
dlatego, żeś chłop ospały.
Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.
Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.
Mikołaj:
Winnaś według prawa,
bom cię za przystawa
uczynił moim gąsiętom,
postawił moim dziewczętom.
Tyś to winna, Hilareczko,
tyś to winna, figlareczko.
Hilareczka:
Pastusze, pastusze,
miłuję cię z dusze,
jednak na te fuki twoje
znajdę ja też huki moje.
Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.
Mikołaj, nie wołaj, będziesz w czas.
Mikołaj:
Więc się pojednajmy,
ręce sobie dajmy.
Gąsięta nas prowadziły,
bogdaj się były nie śniły.
Boś ty grzeczna, Hilareczko,
boś ty grzeczna, figlareczko.
Hilareczka:
Mój miły pastuszko,
kochane serduszko,
dajże ty mnie rączkę swoje,
a ja tobie gębkę moję.
Mikołaj, pójdźmy w gaj, sam pod maj.
Mikołaj, pójdźmy w gaj, sam pod maj.

 

Partia Mikołaja i Hilareczki razem tworzą sekwencję melodyczną.