Instrumenty z czasów, kiedy Rzymu jeszcze nie zbudowano

Giovanni Carboni, archeolog, w 2006 roku odkrył na przedmieściach Rzymu nietypowy przedmiot. Datowany na ok. 3000 lat p.n.e. artefakt (na zdjęciu powyżej) przez kilkanaście lat pozostał niezidentyfikowany. Sądzono, że być może jest to rodzaj nietypowego naczynia służące go do wyrobu sera. Ceramiczna misa, przypominająca połówkę skorupy orzecha z otworami biegnącymi wokół brzegu, spoczywała w grobowcu. Złożono w nim dojrzałego mężczyznę, przedstawiciela neolitycznej kultury Gaudo z włoskiej Kampanii.

Nie był to jedyny taki zabytek odkryty w regionie – dwa podobne okazy znalezione w Neapolu zbadała w 2014 roku Martina Nicole Cerri dochodząc do wniosku, że są to pudła rezonansowe instrumentów muzycznych. Stworzyła dwa modele rekonstrukcyjne, które prezentują nam lirę oraz lutnię. Nie wiadomo, która z hipotez może być prawdziwsza. Do stworzenia modeli użyto materiałów dostępnych człowiekowi w tym rejonie geograficznym 5 tysięcy lat temu: drewna i skóry zwierzęcej. Instrumenty o podobnej konstrukcji znane są z wielu rejonów świata.

Cerri do współpracy zaprosiła muzyka i studenta archeologii, Alessio Pellegrini, który dowiódł możliwości gry na obu instrumentach stworzonych na podstawie zabytków. Wspólnie ze swymi braćmi, Danilo i Gianluca, zaprezentowali możliwości liry i lutni podczas koncertu w Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza”.

Próbki dźwięku prezentuje artykuł źródłowy w The New York Times.