Jeszcze słońce promieni swych nie straciło

Datowanie: ok. poł. XVII w.

Muzyka: 127/56 Biblioteka Jagiellońska; anon.

Słowa: Koło tańca wesołego…, anon.; Pieśni, tańce, padawany, BJ Rkp. 9094 I

Bibliografia: J. Gołos, J. Stęszewski, Muzyczne silva rerum z XVII wieku. Rękopis 127/56 Biblioteki Jagiellońskiej, PWM 1970.

Istnieją dwie alternatywne wersje tekstu.
Gołos i Stęszewski podają za „Koło tańca wesołego”:


Jescze słońce promieni swoich nie straciło,
Choć je pod czas pod chmurą carniawą zakryło,
Jescze niebo gwiazdami jaśniejącymi będzie
Przyodziane, choć teraz niewidomo wszędzie,
Ufam, dufam, że przed sercem moim
Będzie wszędzie jasno oczom moim.

Jescze cnota kosztowna nie umarła światu,
Ani kwiatecki piękne nie zginęły latu,
Jescze fortuna po głębokim morzu chodzi,
Nie wspierając się wiosłęm, ani mając łodzi,
Płynie, słynie, nawałność nie szkodzi,
I tam, i sam, wszędzie wolno chodzi.

Jescze i mnie da Bóg czas, w którym ja to sprawię,
Że ja swoję nięwinność w sercach waszych stawię,
A ci, którzy mnie teraz jak najgorzej tuszą,
W swoim własnym nieszczęściu potopić się muszą,
Boże! dajże im upamiętanie,
W tobie sobie pokładam ufanie.

Na podstawie rękopisu „Pieśni, tańce, padawany” (1626-1650):


Jescze słońce promieni swoich nie stracieło,
Chodź się czasem pod chmurą czarniawą zakriło,
Jescze niebo gwiazdami jaśniącymi będzie
Przyodziane, chodź teraz niewidome wszędzie,
Ufam, dufam, ze przed sądem twoim
Będzie wszędzie jasno oczom moim.
 
Jescze cnota kosztowna nieumarła światu,
Ani kwiatecki piękne nie zgineły latu,
Jescze fortuna po głębokiem morzu chodzi,
Nie wspierając się wiosłem, ani mając łodzi,
Płynie, słynie, nawałność nie szkodzi,
I tam, i sam, wszędzie wolno chodzi.
 
Jescze mnie Bóg da taki czas, w którym to sprawię,
Że te moję niewinność w sercu twoim stawię,
A ci, którzy mnie teraz jak najbardziej tuszą,
W moim własnim niesczęściu potopić się muszą,
Boże! dajże im upamiętanie,
W tobie w sobie pokładam ufanie.

Zapis mono melodii wokalnej i podstawy basowej.
Postaw mi kawę na buycoffee.to